குழப்பும் வினவு: போற்க்குற்ற விசாரணையின் எதிரி யார்?

"சர்வதேச சமூகம் என்று தமிழினவாதிகளால் சித்தரிக்கப்படும் மேற்கத்திய ஏகாதிபத்திய அரசுகள் எவையும் ராஜபக்சேவுக்கு எதிராக இல்லை. அப்படி இருப்பதைப் போல தமிழினவாதிகள் இன்னமும் நம்புகின்றனர்." என்கிற ஒரு கண்டுபிடிப்பை வெளியிட்டுள்ளது வினவு. (காண்க:ராஜபக்சேவின் போர்க்குற்றங்கள்: ஏகாதிபத்தியங்களின் இரட்டை வேடம்!)

1. எதிரி யார், நண்பன் யார்?

வினவின் கட்டுரையில் - ஏகாதிபத்திய அரசுகள் என அமெரிக்க, ஐரோப்பிய நாடுகள் உள்ளிட்ட மேற்குலக நாடுகள் எதிரிகளாக சித்தரிக்கப்படுகின்றன. ஆனால், இலங்கை மீதான மனித உரிமை அவை விவாதத்தை மிகக் கடுமையாக எதிர்த்த கியூபா குறித்து எதுவும் கூறப்படவில்லை. கூடவே, பொலிவியாவும் நிகரகுவாவும் கூட இலங்கையை ஆதரித்தன.

தமிழனுக்கு என்று ஒரு நாடும் இல்லை. பன்னாட்டு அரசியலில் நாடுகளின் சார்பான கருத்துகள்தான் ஓரளவுக்கு எடுபடுகின்றன. இந்நிலையில் - போர்க்குற்றவாளியான இலங்கைக்கு ஆதவாக கியூபா முன்நிற்கிறது. மறுபுறம் ஐ.நா. பாதுகாப்பு அவையில் - அமெரிக்காவின் எதிரிக் கூட்டமாகக் கருதப்படும் ரசியாவும் சீனாவும் தான் இலங்கையை தீவிரமாக ஆதரிக்கின்றன.

உண்மை இவ்வாறிருக்க - அமெரிக்காவும், மேற்குலக நாடுகளும் தமிழனின் எதிரிகள் என்று கூறுவது எப்படி?

'அமெரிக்காவோ அல்லது மற்ற மேற்குலக நாடுகளோ மனித உரிமைகளை மதிப்பவர்கள் - தமிழின உரிமைகளை ஆதரிப்பவர்கள்' என்று நான் கூறவில்லை. ஒரு நாடு இந்த போற்க்குற்ற விசாரணை விடயத்தில் இலங்கையை எதிர்க்கிறதா இல்லையா என்பதுதான் முக்கியம் என்று நான் கருதுகிறேன். பன்னாட்டு அரசியலில் இலங்கையை ஒரு நாடு எதிர்ப்பதற்கு பல்வேறு உள்நோக்கங்கள் இருக்கும். அந்த உள்நோக்கங்களை தமிழர்கள் ஆராய்வது வீண் வேலை. 

இன்றைய நிலையில், ஒரு நாடு இலங்கையின் போற்க்குற்றங்களை பன்னாட்டு அமைப்பின் மூலம் விசாரிக்க கோருகிறதா? இல்லையா? - என்கிற ஒற்றை கருத்தின் மீதுதான் தமிழர்கள் நாடுகளை அடையாளம் காண முடியும்.

2. வினவின் தவறான கருத்து.

வினவின் கட்டுரையில் "2009ஆம் ஆண்டில் ஐ.நா. மன்றத்தின் மனித உரிமைக் கவுன்சில் என்ற எவ்வித அதிகாரமும் இல்லாத அமைப்பின் வாயிலாக, ஈழப்போரில் நடந்த மனித உரிமை மீறல்கள் குறித்து ஒரு கண்டனத் தீர்மானம் நிறைவேற்றப்பட்டது. இறுதிப் போரின்போது நடந்த ஈழத் தமிழினப் படுகொலையையும் போர்க் குற்றங்களையும் சாடி அனைத்துலக மனித உரிமைக்கான தன்னார்வ அமைப்புகள் கடும் கண்டனத்தை தெரிவித்ததால் ஜனநாயக நாடகமாடுவதற்காகவும், ஐரோப்பிய நாடுகளில் போராடிய புலம் பெயர்ந்த ஈழத் தமிழர்களுக்கு தற்காலிக மன ஆறுதல் தருவதற்காகவும் மேற்கொள்ளப்பட்ட பாசிபிச சதியாகவே இப்படியொரு தீர்மானம் அப்போது நிறைவேற்றப்பட்டது." என்று கூறப்பட்டுள்ளது.

இது தவறான தகவலாகும். வினவு கூறியுள்ளது போல ஐ.நா. மனித உரிமைக் குழுவில் இலங்கை மீது கண்டனத் தீர்மானம் எதுவும் நிறைவேற்றப்படவில்லை. மாறாக, "இலங்கை அரசை பாராட்டிதான் தீர்மானம் நிரைவேற்றப்பட்டது". இதில் கொடுமை என்னவென்றால், இலங்கை மீதான பாராட்டு தீர்மானத்தை கொண்டுவந்த நாடு இலங்கையே தான்.

கடைசியில் இலங்கைக்கு ஆதரவாக 29 நாடுகள் வாக்களித்தன, 12 நாடுகள் எதிர்த்து வாக்களித்தன, 6 நாடுகள் வாக்களிக்கவில்லை. (தீர்மானத்தை இங்கே காண்க). இவ்வாறு, இலங்கை அரசை பாராட்டி தீர்மானம் நிரைவேற்றப்பட்டதைத் தான் - "ஈழப்போரில் நடந்த மனித உரிமை மீறல்கள் குறித்து ஒரு கண்டனத் தீர்மானம் நிறைவேற்றப்பட்டது" என்கிறது வினவு.

ஐ.நா. மனித உரிமைக் குழுவில் நடந்தவை குறித்து விவாக இங்கே காண்க: 

போர்க்குற்றவாளி ராஜபட்சே - எனது அனுபவம்.

வினவு கட்டுரையின் முடிவில் " ஈழத்திலும் இந்தியாவிலும் மட்டுமின்றி, உலகெங்கும் போர்க்குற்றவாளி ராஜபக்சே கும்பலுக்கு எதிராக மக்களிடம் பிரச்சாரம் செய்து பொதுக்கருத்தை உருவாக்குவதும், ஏகாதிபத்திய சதிகளை அம்பலப்படுத்தி, அக்கும்பலைத் தண்டிக்க மக்கள்திரள் இயக்கங்களைக் கட்டியமைத்து இறுதிவரை முன்னெடுத்துச் செல்வதும்தான் இன்றைய அவசியத் தேவையாக உள்ளது." என்று கூறப்பட்டுள்ளது.

ஈழத்தமிழருக்காக 'ஏகாதிபத்திய சதியை முறியடிப்பதெல்லாம்' தேவையற்ற வேலை. இப்போதைக்கு அமெரிக்கா, இங்கிலாந்து, பிரான்சு உள்ளிட்ட மேற்குலக நாடுகளை - 'இலங்கையில் ஒரு பன்னாட்டு விசாரணை' என்கிற மையப்புள்ளியில் திரட்டுவதே அவசரமான தேவையாகும். இன்னும் சொல்லப்போனால், புலிகளின் ஆதரவாளரா, எதிரியா என்றெல்லாம் கூட இந்த நேரத்தில் பிரித்துப் பார்க்காமல் அனைவரையும் ஒற்றை கோரிக்கையின் கீழ் அணிதிரட்டுவது அவசியம்.

இதில் ஏகாதிபத்தியம், ஈராக், ஆப்கானின் மீது தாக்குதல், இஸ்ரேல் சிக்கல், இந்தியாவின் பசுமை வேட்டை, காசுமீர சிக்கல் - என்று எல்லா பிரச்சினைகளையும் ஒன்றாகப் போட்டு குழப்புவது வீண் வேலை.