டோண்டு ராகவன் பதிவு:
மாஜிஸ்ட்ரேட் கோர்ட்டில் டோண்டு ராகவன் குற்றவாளியாக நின்றபோது
""1962 செப்டம்பர் 14-ஆம் தேதி இரவு ஏழரை மணியளவில் சென்னை டி-1 போலீஸ் ஸ்டேஷன் போலீசாரால் அப்பக்கம் சைக்கிளில் வந்த நான் வாலாஜா ரோடில் நிறுத்தப்பட்டேன். எனக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை, சைக்கிள் லைட் எரிந்து கொண்டுதான் இருந்தது. அப்புறம் பார்த்தால் தெருநடுவில் ரேஷ் ட்ரைவிங் என பிடித்திருக்கிறார்கள். பெயரை கேட்டு வயதையும் கேட்டார்கள், எங்கே வேலை செய்கிறேன் என்றும் கேட்டார்கள்.""
என்று ஆரம்பித்து அதற்காக நீதிமன்றத்திற்கு சென்ற கதையெல்லாம் கூறியிருந்தார் டோண்டு ராகவன்.
எனது கருத்து (அருள்):
"மிதிவண்டியில் சென்னையின் வீதிகளில் 'ஹாயாக' போய் வந்திருக்கிறீர்கள். கொடுத்துவைத்தவர் நீங்கள்.
இந்த காலத்தில் சென்னையின் சாலைகளில் மிதிவண்டியில் பாதுகாப்பாக செல்ல வாய்ப்பிருந்தால் எவ்வளவு நன்றாக இருக்கும்?
சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பு, உடற்பயிற்சி, மாசுபாடு குறைதல், விபத்து தடுப்பு, வீண் செலவு இல்லாமை - என மிதிவண்டியால் எத்தனையோ நன்மைகள் உண்டு.
அரசங்கம் மேம்பாலங்கள் கட்டுவதைக் கைவிட்டு மிதிவண்டிக்கும், நடப்பதற்கும் வழிவிடவேண்டும். மகிழுந்துகளும் தனியார் வண்டிகளும் கட்டுப்படுத்தப்பட வேண்டும். பேருந்துகள் எண்ணிக்கை அதிகமாக வேண்டும்.- இப்படி 'போக்குவரத்தில் ஒரு பொற்காலம்' வரவேண்டும்.
இதற்கெல்லாம் பன்னாட்டு மகிழுந்து நிறுவனத்தினர் விட்டுவிடுவார்களா என்ன?
ஏதோ போங்கள் - டோண்டுசார், மிதிவண்டியில் போனீங்க, அதுஒரு பொற்காலம்தான். பொறாமையா இருக்கு."
டோண்டு ராகவன் பதில்:
"சைக்கிளை இப்போதும் சென்னை வீதிகளில் ஓட்டலாம். அது அவ்வளவாக பரவலாக தென்படாததற்கு முக்கியக் காரணம் மக்களின் பொருளாதார வசதிகள் பெருகியதால்தான். சைக்கிளில் செல்வது அவமானமாகக் கருதப்படுகிறது என்பது விசனத்துக்குரியது."
எனது கருத்து (அருள்):
"நம்மைவிட பலமடங்கு அதிக பொருளாதார வசதிகொண்ட ஐரோப்பிய நாடுகளில் மிதிவண்டிகள் கணிசமாக பயன்படுத்தப்படுகின்றன. மிதிவண்டியை ஊக்கப்படுத்த அங்கு ஏராளமான வசதிகள் செய்துதரப்படுகின்றன. குறிப்பாக பாரிஸ் நகரின் வாடகை மிதிவண்டித்திட்டம் இப்போது உலகப்புகழ் பெற்றுவிட்டது.
பாரிஸ் மிதிவண்டித்திட்டம்: http://en.wikipedia.org/wiki/Vélib'
பாரிஸ் நகரைப் பின்பற்றி இப்போது உலகின் சுமார் 125 நகரங்கள் வாடகை மிதிவண்டியைப் பயன்படுத்துகின்றன.
உலகெங்கும் வாடகை மிதிவண்டித்திட்டங்கள்: http://en.wikipedia.org/wiki/Community_bicycle_program
கடந்த ஆண்டு புவி வெப்பமடைதல் குறித்த ஐ.நா. காலநிலை மாற்ற மாநாட்டிற்காக டென்மார்க்கின் கோபன்ஹெகன் நகருக்கு சென்ற போது - அங்கு மிதிவண்டிக்காக செய்யப்பட்டிருந்த வசதிகளையும், ஏராளமானோர் கொட்டும்பனியிலும் மிதிவண்டிகளில் சென்றதையும் கண்டு அசந்துவிட்டேன். அங்கு எல்லோரிடமும் பணம் இருக்கிறது (பணம் இல்லாதவர்களுக்கு அரசாங்கமே இலவச சம்பளம் கொடுப்பது வேறு கதை). எல்லோரிடமும் மகிழுந்து இருக்கிறது. ஆனாலும் பெரும்பாலான மக்கள் மிதிவண்டியில் போகிறார்கள்.
மிதிவண்டிப்பயணத்தைக் கொண்டாட அங்கு ஒரு உலக விழாவே அண்மையில் நடத்தப்பட்டது. காண்க: http://velo-city2010.com
மனதுதான் வேண்டும் என்பது ஓரளவுக்கு உண்மைதான். ஆனால், அரசாங்கம் உரிய வசதிகளை செய்து தராததும், தனியார் வாகன எண்ணிக்கை பலமடங்கு அதிகமானதும், மிதிவண்டிகளை ஏழைகள்தான் ஓட்டுவார்கள் என்பதுபோன்ற மூடநம்பிக்கையும் நமது போக்குவரத்து முறையை சீரழித்துவிட்டன.
மிதிவண்டிகளுக்கு பாதுகாப்பான வழி,மிதிவண்டி நிறுத்திவைக்க தனி இடம், வசதியான நடைபாதைகள், அதிகமான பொதுபோக்குவரத்து வசதிகள் போன்றவையும் மிதிவண்டிப் பயணத்தை ஊக்குவிக்க தேவை"
கோபி கருத்து:
"நானும் சமீபத்தில் (1992 ஆம் ஆண்டு), அண்ணாமலை படத்தில் ரஜினி சைக்கிள் விட்டு பார்த்தது தான்... அதற்கு பிறகு நீங்களோ, ரஜினியோ அல்லது வேறு பிரபலங்களோ சைக்கிளை ஓட்டி பார்த்தத்தில்லை...."
எனது கருத்து (அருள்):
பிரபலங்கள் மிதிவண்டி ஓட்டி பார்க்கவேண்டும் என்கிற உங்கள் ஆசைக்காக:
http://www.gazettenet.com/2009/12/16/carbon-generation-gap
http://www.gazettenet.com/files/images/20091215-202133-pic-683626334.display.jpg
இந்த படத்தில் மிதிவண்டி ஓட்டுபவர் நமது சென்னை நகர மேயர் மா.சுப்பிரமணியன். ஆனால், மிதிவண்டி ஓட்டும் இடம்தான் சென்னை இல்லை. இது கோபன்ஹெகன் நகரம், டென்மார்க் (2009 டிசம்பர்). அவருக்கு அருகில் மிதிவண்டி ஓட்டுபவர் மெக்சிகோ நகர மேயர்.
மறுபடியும் டோண்டு ராகவன்:
நவீன கருவிகள் குறித்தும், அது முதலில் அரிதாக இருந்து, பின்னர் எல்லோருக்குமானதாக மாறுவது குறித்தும் ஒரு பதிவை எழுதினார்.
கலர் டிவி, செல்பேசி மற்றும் பல உபகரணங்கள்
http://dondu.blogspot.com/2010/08/blog-post_12.html
அதில் "என்னைப் பொருத்தவரைக்கும் ஏனோ பல உபகரணங்கள் மிக அத்திவாசியத் தேவை என பலமுறை உணர்ந்த பிறக்கே வாங்குவது வழக்கமாகி விட்டது. இந்தப் பழக்கம் டிவி செட் வைத்துக் கொள்வதில் இருந்தே ஆரம்பித்து விட்டது. ஸ்கூட்டர்/பைக்? நோ சான்ஸ், அவற்றை இயக்கவே இன்னும் தெரியாது. காரா? அதுவும்தான் தேவையேயில்லையே!"
என்று குறிப்பிடிருந்தார்.
எனது கருத்து (அருள்):
"// //காரா? அதுவும்தான் தேவையேயில்லையே!// //
நீங்கள் சொன்னதிலேயே இதுதான் மிகச்சிறந்த கருத்து.
நகர்ப்புற போக்குவரத்திற்கு கார் எனப்படும் மகிழுந்துகள் தேவையில்லாதவை மட்டுமல்ல, அவை தொந்தரவானவை, போக்குவரத்தை சிதைப்பவை. பொது மக்கள் போக்குவரத்து முறைகளான பேருந்து, மிதிவண்டி, நடை பயணம் - இவற்றுக்கெல்லாம் இடைஞ்சலாக இருப்பவை.
சென்னையின் முக்கியமான சந்தைப் பகுதிகளில் கார்கள் தடை செய்யப்பட்டு, மற்ற இடங்களில் கார்களைக் கட்டுப்படுத்தும் காலம் வந்தால் தான் போக்குவரத்து நெரிசல் குறையும்."
ராம்ஜி_யாஹூ' வின் கருத்து:
"அருள்-
கள்ளு கடை (Midas, Mallaya group) காசிலே தானே கட்சி கொடி ஏறுது இங்கே
கார் கம்பனி (Hyundai, Ford) காசிலே தானே கட்சி செயல் வீர்கள் கூட்டம் கூடுது இங்கே"
Praveen கருத்து:
"Agrees with Arul on this.
These scientific inventions also constitute greater amount of pollution."
எனது கருத்து (அருள்)
"சில நேரங்களில் அறிவியல் முன்னேற்றம், நவீனம் என்பது "பின்னோக்கி" போவதுபோலவும் தோன்றக்கூடும்.
எடுத்துக்காட்டாக, இப்போது சென்னை போக்குவரத்தில் எது நவீனம் என்று கேட்டால் - மேம்பாலங்கள் கட்டுவதும் அடுக்குமாடி வாகன நிறுத்தங்கள் கட்டுவதும்தான் "முற்போக்கு" என்கிற சிந்தனை நமது ஆட்சியாளர்களிடம் உள்ளது.
ஆனால், எண்ணற்ற மேம்பாலங்களையும் அடுக்குமாடி வாகன நிறுத்தங்களைக் கட்டி முடித்த வளர்ந்த நாடுகளில் இவையெல்லாம் "பிற்போக்காக" ஆகிவிட்டன.
தென்கொரியாவின் சியோல் நகரின் மையமாக இருந்த பிரதான மேம்பாலத்தியே இடித்து ஆற்றுடன் கூடிய பூங்காவாக ஆக்கிவிட்டனர்.
எப்படியிருந்த மேம்பாலம் எப்படி ஆனது என்பதை இங்கே காணவும்:
http://www.streetsblog.org/2006/12/08/seouls-new-heart/
http://www.inhabitat.com/2010/02/22/seoul-recovers-a-lost-stream-transforms-it-into-an-urban-park/
Praveen கருத்து
"Arul,
The seoul project link is really good.
More about it here with some more good pics.
http://en.wikipedia.org/wiki/Cheonggyecheon"
வஜ்ரா வின் கருத்து:
"அன்பர் அருள் உங்களை மிகவும் தவறாகப் புரிந்துகொண்டுள்ளார்.
கால் டாக்ஸி இல்லாமல் நீங்கள் வெளியில் செல்வதில்லை என்பது அவருக்குத் தெரியாது போலும்."
"பிரான்ஸ் நாட்டில் வருடத்தில் 4-5 மாதங்கள் மட்டுமே மக்கள் ரோட்டில் வெகுதூரம் நடப்பது, சைக்கிள் ஓட்டுவது சாத்தியம். குளிர் காலத்தில் -10 டிகிரி குளிரில் சைக்கிள் ஓட்டுவது வாழ்க்கைக்கு நல்லதல்ல. மேலும் 10 செ.மீ பனியில் சைக்கிள் மிதிப்பது மெரீனா பீச் மணலில் சைக்கிள் மிதிப்பதற்கு சமம்.
அங்கெல்லாம் அவர்கள் பொழுதுபோக்குக்காக சைக்கிள் ஓட்டுகிறார்கள். நம்மூரில் பலர் சைக்கிள் ஓட்டுவது வாழ்வாதாரத்துக்காக. அந்த கேவல நிலையில் நாம் இருப்பதற்கு என்ன காரணம் என்று அருள் யோசித்தால் நலம் உண்டாகும்."
எனது கருத்து (அருள்):
"// //குளிர் காலத்தில் -10 டிகிரி குளிரில் சைக்கிள் ஓட்டுவது வாழ்க்கைக்கு நல்லதல்ல....அங்கெல்லாம் அவர்கள் பொழுதுபோக்குக்காக சைக்கிள் ஓட்டுகிறார்கள்.// //
வஜ்ரா தவறான தகவலைத் தருகிறார். -10 டிகிரி குளிரில் சைக்கிள் ஓட்டுவது வாழ்க்கைக்கு நல்லதல்ல என்பதற்கு எந்த அறிவியல் ஆதாரமும் இல்லை.
ஐரோப்பிய நாடுகள் பலவற்றிலும் மிதிவண்டி ஓட்டுவது தினசரி இயல்பான பயணத்திற்காகத்தான். பொழுதுபோக்கிற்காக அல்ல.
குளிரில் மிதிவண்டி ஓட்டுவது சற்று கடினம் என்றாலும், அதற்கேற்ப முன்னேற்பாடுகளை அவர்கள் செய்து கொள்கிறார்கள்.
கடந்த ஆண்டு ஐ.நா.காலநிலை மாநாட்டிற்காக டென்மார்க் நாட்டின் கோபன்ஹெகன் நகருக்கு சென்றிருந்தபோது இதனை நான் நேரில் கண்டிருக்கிறேன். அப்போது, - 15 டிகிரி கடும் குளிர் காலமாக இருந்தது.
பனிகொட்டும் குளிரில் அதற்கேற்ப அரசாங்கம் அதிகாலையிலேயே - மிதிவண்டி பாதையின் பனிக்கட்டிகளை அகற்றி, மேலும் பனி படியாமலிருக்க உப்பை தூவி வைக்கிறது. மக்கள் குளிருக்கேற்ப பிரத்தியோக உடை அணிகின்றனர். பெரும் மழை போன்று பனி கொட்டும் போது மட்டும் ஒரமாக ஒதுங்கி நிற்கின்றனர்.
கடுங்குளிரில் மக்கள் மிதிவண்டி ஓட்டுவதை இங்கே காண்க: http://www.copenhagencyclechic.com/2009/01/cycling-chic-in-winter.html
நம்முடைய ஊரில் மழைக்காலத்தில் மிதிவண்டியில் செல்வது சற்று குறைவது போன்று ஐரோப்பிய நாடுகளிலும் சற்று குறையக்கூடும். மற்றபடி - "குளிரில் சைக்கிள் ஓட்டுவது நல்லதல்ல." "அங்கெல்லாம் அவர்கள் பொழுதுபோக்குக்காக சைக்கிள் ஓட்டுகிறார்கள்." - என்றெல்லாம் அள்ளிவிடுவது ரொம்ப அதிகம்.
ஐரோப்பிய நாடுகளின் மிதிவண்டி கலாச்சாரம் குறித்து மேலும் அறிய: http://www.copenhagenize.com/
உலகெல்லாம் மிதிவண்டிகள் எப்படி பிரபலமாகி வருகின்றன என்று அறிய, இந்த நூலின் - பக்கம் 24 இல் Bike-Sharing Goes Viral கட்டுரை காண்க: http://www.itdp.org/documents/st_magazine/ST21_Winter09.pdf
வஜ்ரா வின் கருத்து:
"அருள்,
நான் சொல்லவரும் விசயம் இது தான்.
வறுமையின் காரணமாக சைக்கிள் ஓட்டிக்கொண்டிருக்கும் நாட்டில் சைக்கிள் ஓட்டுவது உடல் நலத்திற்கு நன்மை தரும் என்று பிரச்சாரம் செய்வது ஒருவித cruel joke.
நீங்கள் 10 நாள் மாநாட்டைப் பார்த்துவிட்டுச் சொல்கிறீர்கள்.
நான் கடந்த சில ஆண்டுகளாகவே இங்கே வாழ்ந்துகொண்டிருக்கிறேன். இங்கே சைக்கிளை ரயில் வண்டியில் ஏற்றிக்கொண்டு எந்த ஐரோப்பிய ஊருக்கும் சென்று நீங்கள் ஓட்டலாம். ஆனால், -10 டிகிரி குளிரில் மிக மிக சிலரே ஓட்டுவர். பேருந்து, டிராம், மெட்ரோ வசதியாக இருப்பதால் அதிலேயே பயணிப்பார்கள். சொந்த கார் உள்ளவர்கள் காரில் வருவார்கள்.
இத்தகய choice நமக்கு நம் நாட்டில் இல்லை. அதெல்லாம் நமக்கு கிடைக்கும் போது மிதிவண்டி உடல் நலத்திற்கு சிறந்தது என்று பிரச்சாரம் செய்தால் அர்த்தம் இருக்கும்."
எனது கருத்து (அருள்):
// //வறுமையின் காரணமாக சைக்கிள் ஓட்டிக்கொண்டிருக்கும் நாட்டில் சைக்கிள் ஓட்டுவது உடல் நலத்திற்கு நன்மை தரும் என்று பிரச்சாரம் செய்வது ஒருவித cruel joke.// //
மன்னிக்கவும்.
நீங்கள் தவறாக புரிந்துகொண்டு பேசுகிறீர்கள். உடல்நலத்திற்கான மிதிவண்டி குறித்து நான் பேசவில்லை, "நகர்ப்புற போக்குவரத்தில் சமூகநீதி" குறித்து பேசுகிறேன்.
எடுத்துக்காட்டாக, சென்னை மக்களில் பெரும்பான்மையானோர் குறைவான வருமானம் உடையவர்கள். இவர்களின் போக்குவரத்து நடைபயணம், மிதிவண்டி, பேருந்து மூலமாக நடக்கிறது. ஆனால், அரசாங்கம் பெரும்பான்மை மக்களின் தேவைகளைப் புறக்கணித்துவிட்டு, மகிழுந்து வைத்திருக்கும் சிறுபான்மையோரின் தேவைகளுக்கு முன்னுரிமை கொடுக்கிறது.
சென்னை நகரின் ஒட்டுமொத்த பயணத்தில் கார் 4 %, மோட்டார் பைக் 18 % என வெறும் 22 % மட்டுமே தனியார் மோட்டார் வாகனங்கள் மூலம் நடக்கிறது (2004 ஆம் ஆண்டு கணிப்பு). ஆனால், சாலையில் 80 % இடத்தை இவை அடைத்துக்கொள்கின்றன.
அதேசமயம் பேருந்து 29 %, மிதிவண்டி 13 % நடை பயணம் 28 % என மொத்தம் 70 % பயணங்களுக்கு காரணமாக இருக்கும் போக்குவரத்து முறைக்கு சாலையில் 2 % இடம் கூட இல்லை.
(காண்க சென்னைMaster Plan 2026 http://www.cmdachennai.gov.in/Volume1_English_PDF/Vol1_Chapter04_Transport.pdf)
"சாலைகளில் வாகனங்களின் எண்ணிக்கை அடிப்படையில் முன்னுரிமை அளிக்காமல், மக்கள் பயணங்களின் அடிப்படையில் முன்னுரிமை அளிக்கவேண்டும்" என்கிற இந்திய அரசின் நகர்ப்புற போக்குவரத்து கொள்கைக்கு எதிராகவே அரசாங்கம் நடக்கிறது. http://www.urbanindia.nic.in/policies/TransportPolicy.pdf
மக்களின் முக்கிய போக்குவரத்து வசதிகளான பேருந்துகள், நடைபாதை, மிதிவண்டிக்கு பாதுகாப்பான வழி என்பதை அரசாங்கம் புறக்கணித்துவிட்டு, தனியார் வாகன உரிமையாளர்களின் வசதிக்காக மேம்பாலம் கட்டுவதிலும், அடுக்குமாடி வாகன நிறுத்தம் கட்டுவதிலும் கவனம் செலுத்துகிறது.
1998 ஆம் ஆண்டில் சென்னையில் ஓடிய தனியார் வாகனங்கள் சுமார் 8 லட்சம், பேருந்துகள் 2800. இன்று தனியார் வாகனங்கள் 30 லட்சம் - ஆனால் பேருந்துகள் வெறும் 3000.
இவ்வாறு பெரும்பான்மை மக்களின் போக்குவரத்து தேவைகளைப் புறக்கணிப்பது சமூக நீதிக்கு எதிரானது."
ஆப்பிஸர் கருத்து:
எல்லாம் தெரிந்த ஏகாம்பரமான வஜ்ரா அய்யா!
மத்தவங்க சொல்வதையும் கொஞ்சம் காது கொடுத்துக் கேட்பீரோ?
முக்காலமும் அறிந்த ஞானியாகிய தாங்கள் இஸ்ரேலிலேயே தங்கியிருப்பது எமக்கெல்லாம் பேரிழப்பே!
வஜ்ரா வின் கருத்து:
ஆப்பீசர்,
அருள் விளக்கம் கொடுத்துவிட்டார். உனக்கு அதில் எந்த சம்பந்தமும் இல்லை.
ஒனக்குத் தேவையில்லாத பிரச்சனையில் மூக்கை நுளைக்காதே.
அருள் விளக்கம் கொடுத்துவிட்டார். உனக்கு அதில் எந்த சம்பந்தமும் இல்லை.
ஒனக்குத் தேவையில்லாத பிரச்சனையில் மூக்கை நுளைக்காதே.
