இந்துவில் அவ்வப்போது விபச்சாரம், கற்பழிப்பு, கொலை, சூதாட்டம், திருட்டு என்கிற செய்திகள் வருகின்றன. அதற்காக அந்த பத்திரிகையை விபச்சார பத்திரிகை, கற்பழிப்பு பத்திரிகை, கொலைகாரப் பத்திரிகை, சூதாட்ட பத்திரிகை, திருட்டு பத்திரிகை என்றெல்லாம் சொன்னால் எப்படி இருக்கும்?
அதுபோன்ற ஒரு செய்தியை என்னைப் பற்றி வெளியிட்டுள்ளது தி இந்து பத்திரிகை.
ஆதாரத்துடன் பேசினால் தி இந்துவுக்கு கோபம் வரும்!
"தர்மபுரி காதலும் பழிக்குப்பழி சாதிஒழிப்பும்: அடடா...இதுவல்லவோ தலித் புரட்சி!" (இங்கே காண்க) எனும் ஒரு பதிவினை நான் எழுதியிருந்தேன். அதில் 'மாற்று சாதிப்பெண்கள் தாழ்த்தப்பட்டவர் வீட்டில் குடும்பம் நடத்தட்டும்' என்று வேறொருவர் வன்முறையையும் கோபத்தையும் தூண்டும் வகையில் பேசியதை நான் ஆதாரத்துடன் எழுதியிருந்தேன்.
அதிலும் ஆனந்த விகடன், கீற்று போன்ற வேறு மூலங்களில் இருந்து இணைப்புகளைக் கொடுத்துதான் நான் எழுதினேன்.
எனது கருத்தில் எந்த இடத்திலும் 'கோபத்தையும் தூண்டும் வகையில்' எதுவும் இல்லை.
எனது இந்தப் பதிவினை PROVOCATIVE BLOG POST என்று தி இந்து செய்தி வெளியிட்டுள்ளது. வன்னியர்களை நூற்றுக்கணக்கான இணையப்பதிவுகள் தாறுமாறாக கிழித்துப்போட்டும், அவதூறாகவும் எழுதலாம் - ஆனால், வன்னியர்கள் தரப்பு நியாயத்தை ஒருவர் எடுத்துவைத்தாலும் அதை நாங்கள் பொருத்துக்கொள்ள மாட்டோம் என்று இதன்மூலம் தெரிவிக்கிறது தி இந்து.
Provocative ஆக வேறொருவர் பேசியதை நான் குறிப்பிட்டதற்காக -
எனது வலைப்பூவை Provocative blog post என்று தி இந்து சொல்லும் போது, விபச்சார செய்திகளை வெளியிடும் இந்துவை நான் ஏன் 'விபச்சார பத்திரிகை' என்று கூறக் கூடாது?
தி இந்துவின் கோபத்துக்கு காரணம் என்ன?
சமீபகாலங்களில் வன்னியர்களுக்கு எதிராகவும் பாமக'வுக்கு எதிராகவும் அப்பட்டமான அவதூறுகளைப் பரப்பி வருகிறது தி இந்து பத்திரிகை. அவற்றில் சிலவற்றைக் கீழே காண்க:
1. ஆட்கடத்தல் பழியை பாமக மேல் போட்ட தி இந்துவின் அராஜகம்.
இலங்கையை பூர்வீகமாகக் கொண்ட லண்டன் தம்பதியினர் சென்னைக்கு வந்த போது, அவர்களை 2.4 கோடி பணம் கேட்டும் தமிழக வாழ்வுரிமைக் கட்சியைச் சேர்ந்தவர்கள் கடத்தினர். இதுகுறித்து எல்லா பத்திரிகைகளும்
'கடத்திய முக்கிய பிரமுகர் வேல்முருகனின் தமிழக வாழ்வுரிமைக் கட்சியை சேர்ந்தவர்' என்று தெளிவாகக் கூறிய நிலையில்
தி இந்து மட்டும் - குற்றவாளி பாட்டாளி மக்கள் கட்சி பிரமுகர் என்று அபாண்டமாக எழுதியது.
(held hostage in a house allegedly belonging to a PMK member).
இந்த அநியாயத்தக் கண்டித்து நான் எனது வலைப்பூவில் எழுதினேன்
(இங்கே காண்க: சாதிவெறி தலைக்கேறிய தி இந்து நாளிதழ்: பிடிக்காதவர்கள் மீது அபாண்டமாக பழிசுமத்தும் அவலம்!). தி இந்து பத்திரிகைக்கும் பலர் கடிதம் எழுதினர். தனது தவறுக்கு வருத்தம் தெரிவிக்காத தி இந்து பத்திரிக்கை என் மீது பாய்கிறது.
2. பாமக தொண்டரின் தியாகத்தைக் கொச்சைப் படுத்திய தி இந்து.
மருத்துவர் இராமதாசு, மருத்துவர் அன்புமணி இராமதாசு ஆகியோர் கைது செய்யப்பட்டதைக் கண்டித்து திருவண்ணாமலை மாவட்டத்தைச் சேர்ந்த ஜெகன் என்கிற பாண்டியன் எனும் இளைஞர் தீக்குளித்து இறந்தார். அவரது மரணம் குறித்து எல்லா பத்திரிகைகளும் 'பாமக தலைவர்கள் கைது செய்யப்பட்டதைக் கண்டித்து' தீக்குளித்தார் என்று கூறியபோது, தி இந்து மட்டும் 'அவர் பாமக தொண்டர்தான், ஆனாலும் அவர் பாமக தலைவர்கள் கைதைக் கண்டித்து தீக்குளிக்கவில்லை' என்று எழுதியது.
(இங்கே காண்க: Youth commits self-immolation, police see no political connection), (இந்துவின் இந்த வக்கிரத்துக்கு மாறாக, இறந்தவரின் உறவினர்கள் அவர் எதற்காக தீக்குளித்தனர் என்று தெளிவாகக் கூறியுள்ள காணொலி
இங்கே காண்க:
"எங்க அய்யாவை அரஸ்ட் பண்ணிட்டாங்க. நான் இனி உயிரோடு இருக்க மாட்டேன்")
3. மரக்காணம் படுகொலையில் குற்றவாளிகளுடன் கூட்டு சேர்ந்த தி இந்து.
மரக்காணத்தில் இரண்டு வன்னியர்கள் படுகொலை செய்யப்பட்ட நிலையில், இந்த சம்பவம் குறித்து அபாண்டமான செய்திகளை வெளியிட்டது தி இந்து. கலவரத்தில் ஈடுபட்ட வன்னியர்கள் 'தங்கள் தலைவரிடம் காட்டவேண்டும் என்பதற்காக அந்த கலவர நிகழ்வை புகைப்படம் எடுத்துக்கொண்டனர்'
(They also took photographs of the destruction they caused claiming that they had to show it to their leader) என்று எழுதியது தி இந்து. மேலும் பெட்ரோல் குண்டுகளைக் கொண்டு தாக்குதல் நடத்தினர் என்றும் எழுதியது தி இந்து.
(இங்கே காண்க: Dalits lose certificates, valuables in violence unleashed by drunken mob)
அதாவது,
மரக்காணம் கலவரத்திற்கு ஏதோ வன்னியர் சங்கத்தின் தலைவர்களே திட்டமிட்டு தாக்குதல் நடத்தியது போலவும், அதற்கு ஆதாரமாக புகைப்படங்களை அவர்கள் கேட்டது போலவும் எழுதிய தி இந்து - இந்த சம்பவத்திற்கு சிபிஐ விசாரணையும், நீதிவிசாரணையும் வேண்டும் என பாமகவினர் கேட்கும் பொது அதுகுறித்து ஆழ்ந்த மவுனம் சாதிக்கிறது.
(உண்மையில் மரக்காணம் கலவரம் என்பது ஒரு திட்டமிட்ட கலவரம்தான். முன்கூட்டியே திட்டமிட்டு வன்னியர்களை படுகொலை செய்துவிட்டு - பழியையும் வன்னியர்கள் மீதே போட்டனர். இப்படி வன்னியர்கள் மீது பழிசுமத்துவதற்கான கட்டுக்கதையை தி இந்து எழுதியுள்ளது. ஆக,
இந்தக் குற்றச்செயல் குறித்து முன்கூட்டியே அறிந்து, அதற்கேற்ப கதையையும் எழுதிவைத்து உடனுக்குடன் வெளியிட்டுள்ளது தி இந்து)
- மேற்கண்ட சம்பவங்களில் ஒன்றை மட்டும் குறிப்பிட்டு - என்னால் முடிந்த அளவுக்கு எனது வலைப்பூவில் மட்டும் தி இந்துவின் சாதிவெறியை வெளிக்காட்டினேன்.
(இங்கே காண்க:சாதிவெறி தலைக்கேறிய தி இந்து நாளிதழ்: பிடிக்காதவர்கள் மீது அபாண்டமாக பழிசுமத்தும் அவலம்!) அதைப் பொருத்துக்கொள்ள முடியாமல் எனது வலைப்பூவை
Provocative blog post என்கிறது இந்த 'மவுண்ட் ரோடு மகாவிஷ்ணு'.
உலகின் எந்த மூலையில் எவரது பேச்சுரிமையாவது பாதிக்கப்பட்டால் அதுகுறித்து எட்டுகாலம் செய்திபோட்டு தன்னை 'பேச்சுரிமைக்கு ஆதரவான பத்திரிகையாகக் காட்டிக்கொள்ளும்' அதே தி இந்து பத்திரிகை - எனது சாதாரண எதிர்ப்பை சகிக்க மறுப்பது நியாயமா?
The Hindu வானத்திலிருந்து குதித்த பத்திரிகையா?
ஊடகங்கள் யாரையும் விமர்சிக்கலாம், ஊடகங்களை ஒருவரும் விமர்சிக்கக் கூடாதா?
பத்திரிகை சுதந்திரம், ஊடகங்களுக்கு தனி உரிமை என்றெல்லாம் எதுவும் தனியாக இல்லை. தி இந்து பத்திரிகை தன்னைத் தானே 'வானத்திலிருந்து குதித்த பத்திரிகையாக நினைத்துக் கொண்டால்' அதற்காக நாம் பரிதாபப்படதான் வேண்டும்.
பத்திரிகை சுதந்திரம் என்கிற உரிமை - சராசரி குடிமகனுக்கு அளிக்கப்பட்டுள்ள 'கருத்துரிமை பேச்சுரிமை' என்கிற அடிப்படை உரிமையில் இருந்துதான் பெறப்படுகிறது. எனவே, தி இந்துவின் கூட்டத்திற்கு என்னவெல்லாம் உரிமைகள் உண்டோ, அது எல்லாமும் எனக்கும்தான் உண்டு.
இன்னும் சொல்லப்போனால்,
அடிப்படை மனித உரிமைகள் விதிகளின் படி, குடிமக்கள் பத்திரிகைகளுக்கு கடமைப்பட்டவர்கள் அல்ல. பத்திரிகைகள்தான் குடிமக்களுக்கு கடமைப் பட்டிருக்கின்றன.
ஐநா மனித உரிமைகள் குழுவின் 'கருத்துரிமை மற்றும் பேச்சுரிமை' குறித்த விளக்க அறிக்கையில் 'சுதந்திரமான தகவல் தொடர்பும் கருத்துப்பரிமாற்றமும் அடிப்படையான தேவை என்பதால் ஊடகங்கள் சுதந்திரமாக இயங்க அனுமதிக்கப்பட வேண்டியது அவசியம்' என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ள அதே வேளையில்,
'இதற்கு சமமாக பொதுமக்கள் ஊடகங்களிடம் செய்தி பெறும் உரிமையைப் பெற்றுள்ளனர்' (The public also has a corresponding right to receive media output.) என ஐநா மனித உரிமைக் குழு குறிப்பிட்டுள்ளது
(பத்தி 13 - UN Human Rights Committee, General comment No. 34 Article 19: Freedoms of opinion and expression)
WEAPONS OF
MASS DECEPTION
நான் மேலே குறிப்பிட்டுள்ள, தி இந்து பத்திரிகையில் வெளியான பாமக பற்றிய மூன்று செய்திகளிலும்,
'சரியான, நம்பகத்தன்மையுள்ள, உண்மையான, பக்கசார்பற்ற செய்தியைப் பெறுவதற்கான' குடிமக்களின் உரிமையை பறித்துள்ளது தி இந்து. அதாவது அடிப்படை மனித உரிமைகளுக்கு, குறிப்பாக 'கருத்துரிமைக்கும் பேச்சுரிமைக்கும்' பங்கம் விளைவித்துள்ளது தி இந்து.
தி இந்துவே - குடிமக்களின் ஊடக உரிமைக்கு வேட்டு வைக்காதே.
ஐநா மனித உரிமைகள் குழுவின் 'கருத்துரிமை மற்றும் பேச்சுரிமை' குறித்த விளக்க அறிக்கையின் 14 ஆம் பத்தியில் "ஊடகப் பயன்பாட்டாளர்களின் உரிமையைக் காப்பாற்றும் வகையில், பரந்துபட்ட அளவிலான (எல்லாவிதமான) தகவல்களையும் கருத்துகளையும் ஊடகப்பயன்பாட்டாளர்கள் பெறக்கூடிய வகையில் தன்னிச்சையான மற்றும் பன்முகப்பட்ட ஊடகங்கள் இயங்குவதற்கு அரசு ஊக்கமளிக்க வேண்டும்" என்று கூறப்பட்டுள்ளது.
UN Human Rights Committee - General comment No. 34 Article 19: Freedoms of opinion and expression
"As a means to protect the rights of media users, including members of ethnic and linguistic minorities, to receive a wide range of information and ideas, States parties should take particular care to encourage an independent and diverse media."
ஆனால்,
உண்மைச் செய்தி மக்களுக்கு தெரியாதவண்ணம் தடுத்து, பொய்யான செய்தியை இட்டுக்கட்டி எழுதிவருவதன் மூலம் பத்திரிகை தர்மத்துக்கு துரோகமிழைத்து வருகிறது தி இந்து. இதன் மூலம் மக்களின் அடிப்படை மனித உரிமைகளையே மீறி வருகிறது இந்த பத்திரிகை.
- இவ்வாறாக, குடிமக்கள் உண்மையான கருத்துகளை பக்கசார்பற்று பெறுவதற்கு தி இந்து நாளிதழ் தடையாக இருக்கிறது. பன்முகப்பட்ட தகவல்களையும் கருத்துகளை பெறுவதற்கும் தி இந்து பத்திரிகை தடையாக இருக்கிறது. மாற்றுக்கருத்துகள் சின்னஞ்சிறு வலைப்பூவில் வருவதைக் கூட பொறுத்துக் கொள்ள முடியாமல் எனது வலைப்பூவை Provocative blog post என்கிறது தி இந்து.
"தி இந்து வெளியிடும் செய்தியின் உண்மைத் தன்மைக்கு ஓர் எடுத்துக்காட்டு"
விடுதலைப் புலிகள் தலைவர் வே. பிரபாகரன் அவர்கள் கொலைசெய்யப்பட்டதாக 1989 ஆண்டு தி இந்து வெளியிட்ட செய்தி
தி இந்து பத்திரிகை ஒழிந்தால் இந்தநாடு உருப்படும்!
"உண்மையாக இந்த நாட்டில் 'இந்து', 'சுதேசமித்திரன்' என்ற இந்த இரண்டு பேயாட்ட, வெறிகிளப்பும் விஷமப் பத்திரிகைகள் இல்லாமல் இருந்திருக்குமானால் - இந்த நாடு எவ்வளவோ முன்னேற்றமடைந்து, இந்த நாட்டுமக்கள் எவ்வளவோ அன்னியோன்னிய பாவமடைந்து ஞானமும், செல்வமும் ஆறாகப் பெருகும் நன்னாடாக ஆகிப் பல்லாண்டுகள் ஆகியிருக்கும்...
'இந்து', 'சுதேசமித்திரன்' என்ற இந்த இரண்டு விஷ ஊற்றுக்களும் ஒழிக்கப்பட்டால் ஒழிய மக்களுக்குத் துவேஷம், குரோதம், வஞ்சகம் என்னும் விஷநோய்கள் நீங்கப்போவதில்லை என்று உறுதியாகக் கூறுவோம்"
- தந்தை பெரியார், குடி அரசு தலையங்கம் 07.02.1948
தந்தை பெரியார் விரும்பியது போல சுதேசமித்திரன் பத்திரிகை ஒழிந்துவிட்டது. தி இந்துவும் ஒழிந்து இந்த நாடு வளம்பெறும் நன்னாள் எந்நாளோ!